Lisa is één van de twee dames die in EcoCura wonen.​

“ik hoop echt dat er nog meer meisjes komen wonen, want nu zijn het allemaal jongens. Op mij en Inez na.  Jongens zijn toch anders.
Ik ben best zelfstandig en ik ben graag in mijn eigen appartement. Ik houd heel erg van kringloopspulletjes. Mijn kamer staat er vol mee. Sommige mensen noemen dat troep. Maar ik vind het geen troep. Ik kijk altijd in snuffelhoekjes of ik nog ouderwetse lampjes vind of andere leuke oude spulletjes. Dat vind ik nou eenmaal mooi. En kerstspullen ben ik ook dol op.
Ik houd wel van ouderwets. Ook van ouderwets eten. Ik wil eigenlijk altijd graag eten wat oude mensen eten. Gewoon aardappels, groenten en vlees. Met jus. Hier eten we altijd zo modern. Daar houd ik niet zo van. Het moet altijd zo gezond zijn en verantwoord. Dat hoeft van mij niet. Doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.
Ik houd ook heel erg van ballonen. Ballonnen als liefde vind ik prachtig. Ik krijg altijd heel veel ballonnen, omdat iedereen weet dat ik van ballonnen houd.
Er zijn veel dingen die ik interessant vind om te weten. Zoals dat stadje vlakbij Rome, waar al die mensen zijn gevonden. Onder het lava. Pompeï. Daar zoek ik dan alles over op.
 Computers daar houd ik ook wel van. Spelletjes doen op de computer.
Ik werk bij de kaarsenmakerij van het SIG (Samenwerkende Instellingen voor Geestelijk Gehandicapten). We krijgen daar allemaal opdrachten voor kerst en halloween enzo. Het is misschien wel leuk, maar voor mij is het niveau eigenlijk te laag…
Wat ik niet leuk vind in EcoCura is dat we soms een tijdje naar onze ouders moeten, omdat het huis dan dicht gaat. We wonen hier wel, maar toch moeten we er dan uit. En dat vind ik niet goed. Want sommige ouders zijn al oud en die kunnen ons dan niet zo goed meer opvangen.
Wat ik heel graag doe? Spelletjes. Heel veel spelletjes. Kaartspelletjes, Monopoly, eigenlijk alle spelletjes. Misschien komt er wel iemand bij ons wonen die ook van spelletjes houdt. Dat zou leuk zijn. Helemaal als er een meisje bij is.”